Spuit 11 ft. De IJsmeesters – De Alaafstedentocht
It giet Oan!
De Alaafstedentocht gaat van Start. De ideale Niet- Meezinger
De 2 Ijsmeesters hebben hun zegen gegeven en ze hebben alles dik genoeg bevonden.
Gemotiveerd door een aanstaande elfstedentocht en diep ongelukkig door het ontbreken van de carnaval hadden ze er flink de P. in zeg maar gerust Drs. P. Met een bonkend rood geel groen hart doken ze de studio in om de carnavalistisch Tocht der tochten op muzikale wijze te volbrengen. Omdat meezingers dit jaar uit den boze zijn is gekozen voor een luisterrijke ballade waarin de Alaafstedentocht van een fanatieke raad van Elf op heroische wijze beschreven wordt.
Binnen twee dagen van idee tot uitvoering zodat nog ruim voor de Carnaval dit nummer de ether in kan.
Dit vasteloavunds epos werd door Rene van Rooij en Rob van Elst met ondersteuning van Spuit 11 op Emmy en pulitzerprijs waardige manier toevertrouwd aan het vinyl. Het muzikale kindje is geboren en we kunnen u vertellen : het was een flinke bevalling. Maar een ding is zeker u zult gekluisterd zitten aan uw stoel. En dat is makkelijk als u toch nergens heen mag.
Geen meezing refrein, geen catchy tune maar een bingewaardige stortvloed aan avontuurlijke belevenissen met een carnavalistische en opbeurende toon.
Ga er eens lekker voor zitten, sluit uw ogen, luister aandachtig en ga mee op Alaafsteden tocht en vergeet vooral niet om niet mee te zingen.
Na afloop zult u het met ons eens zijn: “ Wat missen we toch de carnaval”.
Twee ijsmeesters die dol op ijs zijn maar dan wel liefst crushed in hun glas of met vanille aan een stokje.
De ijsmeesters feat Spuit 11
Tekst
Dit jaar geen vasteloavund
en geen carnaval,
Bijzonder op verheugd
maar wat wil nou het geval.
De Prins van onze raad
die had een goed idee.
We gaan op Alaafstedentocht
en heel de raad moet mee!
Al zijn we dan geen Friezen
dooie zijn we allerminst.
Veel reden al ’n scheve schaats
dus tel maar uit uw winst.
Ter voorbereiding boekten wij
een grote touringcar.
En gaarne met een maxi
in plaats van een minibar.
We zwaaiden onze vrouwen uit
en aan de overkant,
stond Gerda in de deurstijl
de vrouw van de Adjudant.
Hij zwaaide naar zijn eega,
wel 1 seconde lang,
en riep vervolgens opgelucht
het paard blijft in de gang
De prins-en-raad die stond die dag
voor dag en dauw paraat.
Eén had zich reeds verslapen
die wist van de prins geen kwaad.
Toch vingen wij de reis aan,
maar dan met een raad van 10.
En onze buschauffeur die vroeg;
“ waor motte gillie zien?
De biertjes werden rondgedeeld
en vóór de eerste bocht
proosten wij tesamen
op de Alaafstedentocht.
En toen we arriveerden
bij het eerste laadadres.
Moesten de eerste lossen,
al met een man of 6.
De blaas geleegd dus plek genoeg,
helaas niet in café.
We lulden écht als brugman
maar de kastelein zei nee.
Dus snel weer onze bus in
richting ’n ander gat.
De kroegen waren dunbezaaid,
maar dorst hadden we zat.
Het was gewoon onwerk’lijk
alles dicht met carnaval.
Dat mocht de pret niet drukken
zeker niet in ons geval.
Dus wij een winkel binnen
want de voorraaad die slonk snel.
It giet misschien neet oan
maar onze tocht die deed dat wel
De prins die wist een zuipkeet,
en al was die illegaal.
Dat kon ons toch niet bommen
En we knikten allemaal.
We zongen bloemetjesgordijn
en iedereen zong mee.
Er klonk zelfs een sirene,
maar die bleek van de M.E.
Roland moet nu poepen.
Ik zie ut aan zijn gezicht
Nog 20 kilometer en
dan zijn we in Maastricht
Dat gaat hij echt niet halen,
want hij kust al het katoen
Tot overmaat van ramp
moet hij uit het raampje doen.
Dat blauwe busje achter ons,
dat kreeg m voor de ruit
De ruitenwissers aangezet
dus smeerde alles uit
Toen zij de bus in kwamen
kregen zij de wind van voor
Ze waaide toen de bus uit
en wij er snel vandoor
Na dit korte oponthoud roep ik
‘we kunne goan’.
Naar mijn idee zijn we compleet
de buschauffeur giet oan.
Dan krijgen we een appje,
onze Ger was nog niet klaar.
Zijn bier bleef niet onaangeroerd
dat stukje kluunt ie maar.
En met de raad van negen,
gaat het verder zo u ziet.
Dat aantal zal nog slinken,
gedurende dit lied.
We kregen een adresje door
waar ook een feest zou zijn.
We kwamen lallend binnen
voor de liefde en de gein.
Het feestje werd gerapporteerd
dus moesten w’allemaal.
Op hup en sprong de bus weer in,
met een proces verbaal.
Jos had niets meegekregen
van dit ongewenst bezoek,
en liep de tent weer binnen
met zijn ding nog uit zijn broek.
De bus die reed weer verder
maar Jos was er niet meer bij.
Die zat in een and’re bus
door potloodventerij.
Hoe minder zielen hoe meer bier
zo riep toen onze prins.
Door zijn lid één lid minder,
maar wanne mooie mins.
Na 6 minuten rijden roept ook
Danny zonder schroom.
De bus die stopt bij de BeePee
en hij pienkelt bij een boom.
De BOA die hem opschrijft
wenst hij ‘n heel groot gezwel.
Dus naast een vette bon
krijgt hij nu ook één nachtje cel.
We waren nog met 7 man,
maar och dat was niet erg.
Was voor sneeuwwitje ook genoeg,
al waren die dan dwerg.
Al mistte we een knappe prins
de onze was er nog.
Zo konden we weer verder
met de alaafstedentocht.
We hadden tot ons grote spijt
geen kroeg meer voor de boeg.
Wel bier en veel confetti
en we slingerden genoeg.
We kluunden naar de touringcar
en iemand riep ons na.
Er zijn er drie vergeten!
Die zitten in Breda!
Nu waren we met vieren
dat is normaal genoeg.
Om te rikken of
gewoon te zuipen in een kroeg.
Door drank zakte
de adjudant en prins plots in elkaar
Zij waren niet te tillen,
dus die lieten we maar daar.
Ons gezelschap werd steeds magerder,
maar niet van leed en lijf.
De tocht duurde derhalve
slechts een mager uur of vijf.
Wij twee als laatste uit de bus,
zwaar door de drank geveld.
Chauffeur richting remise
vrolijk fluitend naar zijn geld.
Bij ons staat op de keukendeur
en houd de moed erin.
Al heeft een polonaise met zijn tweeje
weinig zin.
We missen onze Horeca
ons vrienden evenzeer.
Niet minder zin in carnaval,
maar steeds een beetje meer.
