Di is èn ode oan de Kastelein, deez daag en ok zien kroeg.
Want zonder dizze minse, stopt d’n aovend vuste vroeg.
We.j hebbe ’t d’n letste tied nie duk genoeg gezet.
Di is èn ode oan de Kastelein, ’t is mar da ge ’t wet.

Ons bloed begos te strome, ien kroegen van weleer
Ze liete ons de vasteaovend pruuve, keer op keer
We dronke beej de Pier, beej Driek van Peter en beej Dos.
Totdat ik van de kastelein wer moi op huus aon mos

Di is èn ode oan de Kastelein, deez daag en ok zien kroeg.
Want zonder dizze minse, stopt d’n aovend vuste vroeg.
We.j hebbe ’t d’n letste tied nie duk genoeg gezet.
Di is èn ode oan de Kastelein, ’t is mar da ge ’t wet.

Op pad mè al mien kammereuj, is wor ik gen op drink
We trekke dur de straote en griepe iedere klink
Die klink die mien nor binnen trekt ien die moie kroeg
Wor schlagers dur ow hot hin galmen, liefst tot smaargensvroeg

Di is èn ode oan de Kastelein, deez daag en ok zien kroeg.
Want zonder dizze minse, stopt d’n aovend vuste vroeg.
We.j hebbe ’t d’n letste tied nie duk genoeg gezet.
Di is èn ode oan de Kastelein, ’t is mar da ge ’t wet.

Het ’t letste uur geslage, Zit de leste ien ut glas
Dan griepe we mekoar vast en begint d’n aovend pas

Di is èn ode oan de Kastelein, deez daag en ok zien kroeg.
Want zonder dizze minse, stopt d’n aovend vuste vroeg.
We.j hebbe ’t d’n letste tied nie duk genoeg gezet.
Di is èn ode oan de Kastelein, ’t is mar da ge ’t wet.

Di is èn ode oan ut le.ve, en ode aon dees dàg.
En ode vur da heel groot stuk da’k drink ien miene krà.g
Mar de grutste buuging make we, zudat ie nie verget
Di is en ode aon de kastelein, ut is mar da ge ’t wet
En ode aon de kastelein, ut is mar da ge ’t wet