Ik kan de waereld on,
Ik wil altie wel op da maatplein stoan.
Elf gleus ie allebei mien hand,
Volle pöt wies on de raand.

Dan kom ik pas ien mien kraacht,
Krieg ut lève ien de náácht.
Schuuf en masker vur miene kop,
De schik loaijt wer op en ik loop veurop.
Ik vlieg tot ut einde hier,
Nor de tap en terug mè bier.
Kel ik vuul me net en Zuuperhaeld,
Dur de carnavalsroes, ontstijg ik de waelt.

Mar: d’n eurste wier uut mien háánd geslaage,
Ut twedde blad da kos ik niet draage.
Met zeuven kreeg ik en kleur op mien wange,
Beej elf hok um al richtig hange.
Dortien die broacht mien ongeluk,
En glad stuk vloer en een holten kruk.
Die deej me bor veul pien,
Mar schut dur toch nog mar enne ien.
Ohohohohohooooo

As smaans die wekker get,
Heald op zuk névve zien bed.
As en wasbret zie ik dan zu stief,
Woar is die kracht now ien mien lief?
Mien kriegde aecht nie klien,
Meij goij ik hugger as en vliegmachien.
Want ut lève is toch veulste kort.
Dus ik loaij ‘m wer op, mien carnavalshort.

Mar: d’n eurste wier uut mien háánd geslaage,
Ut twedde blad da kos ik niet draage.
Met zeuven kreeg ik en kleur op mien wange,
Beej elf hok um al richtig hange.
Dortien die broacht mien ongeluk,
En glad stuk vloer en een holten kruk.
Die deej me bor veul pien,
Mar schut dur toch nog mar enne ien.
Ohohohohohooooo

Ik goi alle daage,
Zonder ooit te klaage.
Nie kapot te kriege,
Dur die taent te vliege.

D’n eurste wier uut mien háánd geslaage,
Ut twedde blad da kos ik niet draage.
Met zeuven kreeg ik en kleur op mien wange,
Beej elf hok um al richtig hange.
Dortien die broacht mien ongeluk,
En glad stuk vloer en een holten kruk.
Die deej me bor veul pien,
Mar schut dur toch nog mar enne ien.
Ohohohohohooooo